Dziczyzna - mięso zwierząt łownych od wieków gości na polskich stołach. W przeszłości pełniło najważniejszą rolę wśród posiłków, zarówno u chłopów, mieszczan, jak i na królewskich stołach. Dziś jest kulinarnym rarytasem, rzadko pojawiającym się w naszym menu. Dziczyznę cechują przede wszystkim wyjątkowe walory zdrowotne i odżywcze. Wysoka zawartość białka, niska tłuszczu, przeważający udział kwasów tłuszczowych obniżających poziom cholesterolu całkowitego, obfitość witamin (retinolu, tiaminy, ryboflawiny, pirydoksyny, kobalaminy, niacyny) oraz składników mineralnych (sodu, potasu, wapnia fosforu i cynku) najlepiej o tym świadczą.

Czosnek niedźwiedzi awiera podobne substancje jak czosnek pospolity, ale w niektórych przypadkach dawki mikroelementów zawarte w liściach przekraczają ilości zawarte w ząbkach tradycyjnego czosnku.  Dzięki  związkom siarki, oczyszcza organizm z toksyn oraz działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybicznie. Skład czosnku niedźwiedziego zależny jest od terenu geograficznego, w którym rośnie.  
Uwaga - czosnek niedźwiedzi jest rośliną objętą ochroną częściową.

Jeżyny zawierają najwięcej witaminy E, ze wszystkich owoców; oprócz tego błonnik, potas, magnez i witaminę A. Napary z liści wykorzystuje się w przypadku objawów grypy i przeziębienia.

Świeże owoce jeżyny są doskonałe jako składnik deserów owocowych, jak również można z nich otrzymywać bardzo smaczny sok lub konfitury i dżemy.

Uwaga- jeżyny mogą wywoływać alergię krzyżową z jabłkiem!

Owoce leśne warto jeść nie tylko wtedy, gdy jest na nie sezon, ale również przez cały rok (np. w postaci soku lub mrożonek). Jeżyny, maliny, poziomki, porzeczki czy jagody, doskonale smakują i pięknie pachną, dostarczają organizmowi nie tylko wartościowych substancji odżywczych, ale i związków, które wykazują właściwości profilaktyczne. W owocach tych dużo jest antyoksydantów, które chronią przed namnażaniem wolnych rodników. One z kolei mogą przyczynić się do uszkodzenia komórek ciała i sprzyjać rozwojowi nowotworów.

Wiedza o roślinach leczniczych niegdyś była przeznaczona wyłącznie dla niektórych – zielarzy, mnichów, a później lekarzy i aptekarzy. Obecnie, biorąc pod uwagę tylko rośliny farmakopealne, nadal pozyskuje się kilkadziesiąt gatunków ziół. Zioła wykorzystywane są już od wielu tysięcy lat do leczenia, ratowania i przedłużania życia. Na przykład Sumerowie rumianek i miętę wykorzystywali już ponad pięć tys. lat temu.

Obtoczone w cukrze pudrze i podpieczone kwiaty fiołka, są ciekawym jadalnym dodatkiem, w dodatku bajecznie prezentują się na słodkich wypiekach.

Surowe, urozmaicą  i wzbogacą wygląd i smak sałatki czy kanapek.